TIJD VOOR AVONTUUR!

Het was lachen, gieren, brullen (soms van plezier, meestal van ellende x')

De start verliep niet zo soepel. We stopte ergens halverwege wegens werkzaamheden aan de weg en een grote truck die vaststond in de weg die eromheen leed, maar na een halfuurtje was deze weggetrokken en konden we verder. Toen we reeds 4 uur onderweg waren kwamen we aan bij Tabiti brug. Deze werd gerenoveerd. Geen probleem denk je, even omrijden en we're back on track, nouuuu nee. Suriname is een land van weinig wegen; al helemaal geen goede wegen, want die renoveert Bouterse niet echt meer sinds 1980, maar dat ter zijde. Dus weinig wegen, maar naar Witagron, waar we op de boot zouden stappen, is slechts één weg.

Na een uur overleg met de bouwvakkers van de brug: tour afgeblazen en met beteuterde gezichten terug rijden. Na een tijdje kwam de eigenaar van onze tourorganisatie met een oplossing. SteveO onze gids kenden mensen in het dorp aan de andere kant, misschien konden die ons verder brengen als wij lopend over de brug gingen. We reden door, starend naar onze telefoon tot iemand bereik had, want in het binnenland is dit natuurlijk niet vanzelfsprekend.

Tour is back on track! Komen we aan bij de brug, mogen we er toch overheen x') lekker Surinaams wispelturig dit. Maar goed, we gaan door. Na nog een drie kwartier rijden komen aan bij Witagron en stappen we in de boot om nog eens drie een half uur te reizen. Samen met Jasper zat ik voorin te kaarten tot het ging regenen het laatste halfuur van de toch. Helemaal zeik natgeregend en ondertussen in het donker naar het kamp van SteveO gelopen om te eten, nog een borgou te drinken en in de hangmat te kruipen.

De volgende ochtend op weg naar Voltzberg. Lange kleding aan voor de wandeltocht door het regenwoud en zonder echte lunch toch heel enthousiast beginnen. Op een halfuurtje varen van ons kamp kwamen we weer aan wal. We liepen (nouja liepen, het leek wel half rennen, wat een tempo) 3 uur lang naar de voet van de berg. Over waterstroompjes en boomstrokken, rotsen en stenen, door de modder en langs allerlei insecten en dieren. Helemaal bezweet, ja het is vet heet in de jungle even chillen op de stenen in de zon en natuurlijk foto's maken voor onze fotoboekjes.

Nog een uurtje en we zouden op de top van de berg aankomen. Stukje jungle en toen kwam de klim, toen had ik het nog warmer dan normaal, maar eindelijk AVONTUUR!!! Het euforische moment was daar en we genoten een aantal uren van de zon, het uitzicht en het prachtige geluid dat uit het Centraal Natuurreservaat opsteeg. Nog een groepsfoto en rennen naar de tent (voor 4 personen, delen met 7 personen) en matjes want die stonden op het punt om weg te waaien; storm opkomst. Mijn matje waaide echt weg... gelukkig gevonden voor de nacht x')

Het regende en waaide en onweerde voor uren! Alles nat, tent ging op en neer en bliksem sloeg niet ver van ons steeds in. Natuurlijk waren wij op dit moment op het hoogste punt in de omgeving en helemaal doorgerend. Positief: als het bij ons in zou slaan waren we opslag dood geweest. Negatief: we waren opslag dood geweest. Maar gelukkig niet dood en de volgende ochtend na ongeveer een halfuurtje slaap in klamme kleding, dicht op elkaar, in de regen (regenzeil werkte echt niet + kapotte rits), met opgetrokken benen wakker worden en als ontbijt een paar chocolade koekjes eten. Dus op een lege maag afdalen en de wandeltocht in nog hoger tempo doen! Terug bij de rivier wel top geluncht en de kapotte voeten wat rust kunnen geven.

Relaxed kunnen chillen bij Fungu eiland waar we verbleven die dag. Zwemmen in de rivier, slapen op de rotsen, kleren laten drogen en slapen in hangmatjes. Tarantula's over je heen laten lopen, apen voeren en vissen aan je dode huidcellen laten knabbelen! Een beetje bijtrekken voor onze terugreis de volgende dag. Dit maal zonder problemen terugrijden en 's avonds ons avontuur afsluiten door lekker uiteten te gaan bij Jiji's.

Wat een fantastische ellende! Zeker een aanrader, bid voor beter weer x')